

DE MAINS DE MAÎTRES
| 141
Den Hervé Wahlen, Kofferschmatt, ass 1957 gebuer.
D’Kofferschmatthandwierk ass kee Beruff, et ass eng
Technik. Den Hervé Wahlen definéiert et als «Mise en
forme vu metallene Folien» a situéiert et tëscht der
Aarbecht vum Kesselschmatt a vum Goldschmatt.
Hien huet mat der Gravure ugefaangen, mee soubal
d’Kofferfolie ënnert d’Press komm ass, war et eriwwer
mam Spaass. Den Hervé huet festgestallt, dass duerch
d’Aarbecht vum Kofferschmatt eege Formen entstinn:
« Et ass immens sensuell, mat der Hand iwwer d’Kurben
ze fueren! »
Haut schafft den Artist just nach mat Koffer. Mat der
Wäermt, der Douceheet an de Reflete verbënnt hie
sécher d’Bild vun Algerien, sengem Heemechtsland.
Hien huet eng ganz physesch Relatioun mat der
Matière, ouni dass et gezwongen oder repetitiv gëtt:
«Ech schweesse vill, ech füge bäi, ech schneiden
ewech, ech bauen op. Dat ergëtt ganz einfach Objeten,
hueler natierlech, déi d’Gläichgewiicht duerch
Géigegewiichter halen, e Prinzip, dat ech agesat
hunn, wéi ech zu Montreuil mäin Atelier mam leschte
Fabrikant vu réimesche Woe gedeelt hunn.» An deem
ganz däischteren Atelier huet hien och ugefaangen,
ganz staark Patinnen opzedroen, fir senge Wierker eng
gewësse Luminositéit ze ginn.
Hervé Wahlen, sculpteur dinandier, est né en 1957. La
dinanderie n’est pas un métier ; c’est une technique.
Hervé la définit comme la «mise en forme de métaux en
feuille » et la situe entre la chaudronnerie et l’orfèvrerie.
Il a commencé par la gravure mais, une fois la feuille
de cuivre passée sous presse, il n’y avait plus de plaisir.
Il a découvert que la dinanderie permettait de faire
ses propres formes et rajoute que « le passage de la
courbe sous la main est tellement sensuel ! ».
Aujourd’hui, l’artiste ne travaille que le cuivre. La
chaleur, la douceur et les reflets du cuivre ont sans
doute un lien avec l’Algérie, son pays natal. Il entretient
un rapport très physique avec la matière sans que
ce soit un travail de force ou répétitif : « je soude
beaucoup, j’ajoute, je coupe, je construis. Cela donne
des pièces toutes simples, creuses bien sûr, qui tiennent
en équilibre grâce à des contrepoids, principe que j’ai
mis en place en partageant à Montreuil l’atelier du
dernier fabricant de balances romaines ». C’est aussi
dans cet atelier très sombre qu’il a, dit-il, commencé
à faire des patines très fortes pour rendre ses pièces
lumineuses.
Hervé Wahlen, sculptor in copperware, is born in 1957.
Copperware is not a profession; it is a technique. Hervé
defines it as “the formatting of metals to sheets” and
situates it between boiler making and the silversmith.
He started with engraving but, once the copper sheet
under press, he had no more pleasure. He discovers
that copperware allowes to create his own forms and
adds that “the passing of the curb under the hand is so
sensual!”.
Today, the artist only works cooper. The heath, the
softness and the reflection of cooper have to do
probably with his link to Algeria, his native country. He
maintains a very physical connection to the materials
without it being a work of force or repetition: “I
weld a lot, I add, I cut, I construct. This gives simples
pieces, hollow of course, that keep a balance thanks to
counterweights, a principle that I created when sharing
in Montreuil the workshop of the last maker of Roman
scales”. It is also in this dark workshop that he started
to make strong patina to allow bright and luminous
pieces.
Hervé
WAHLEN
PHOTO: © JL Maby