Previous Page  139 / 160 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 139 / 160 Next Page
Page Background

DE MAINS DE MAÎTRES

| 141

Den Hervé Wahlen, Kofferschmatt, ass 1957 gebuer.

D’Kofferschmatthandwierk ass kee Beruff, et ass eng

Technik. Den Hervé Wahlen definéiert et als «Mise en

forme vu metallene Folien» a situéiert et tëscht der

Aarbecht vum Kesselschmatt a vum Goldschmatt.

Hien huet mat der Gravure ugefaangen, mee soubal

d’Kofferfolie ënnert d’Press komm ass, war et eriwwer

mam Spaass. Den Hervé huet festgestallt, dass duerch

d’Aarbecht vum Kofferschmatt eege Formen entstinn:

« Et ass immens sensuell, mat der Hand iwwer d’Kurben

ze fueren! »

Haut schafft den Artist just nach mat Koffer. Mat der

Wäermt, der Douceheet an de Reflete verbënnt hie

sécher d’Bild vun Algerien, sengem Heemechtsland.

Hien huet eng ganz physesch Relatioun mat der

Matière, ouni dass et gezwongen oder repetitiv gëtt:

«Ech schweesse vill, ech füge bäi, ech schneiden

ewech, ech bauen op. Dat ergëtt ganz einfach Objeten,

hueler natierlech, déi d’Gläichgewiicht duerch

Géigegewiichter halen, e Prinzip, dat ech agesat

hunn, wéi ech zu Montreuil mäin Atelier mam leschte

Fabrikant vu réimesche Woe gedeelt hunn.» An deem

ganz däischteren Atelier huet hien och ugefaangen,

ganz staark Patinnen opzedroen, fir senge Wierker eng

gewësse Luminositéit ze ginn.

Hervé Wahlen, sculpteur dinandier, est né en 1957. La

dinanderie n’est pas un métier ; c’est une technique.

Hervé la définit comme la «mise en forme de métaux en

feuille » et la situe entre la chaudronnerie et l’orfèvrerie.

Il a commencé par la gravure mais, une fois la feuille

de cuivre passée sous presse, il n’y avait plus de plaisir.

Il a découvert que la dinanderie permettait de faire

ses propres formes et rajoute que « le passage de la

courbe sous la main est tellement sensuel ! ».

Aujourd’hui, l’artiste ne travaille que le cuivre. La

chaleur, la douceur et les reflets du cuivre ont sans

doute un lien avec l’Algérie, son pays natal. Il entretient

un rapport très physique avec la matière sans que

ce soit un travail de force ou répétitif : « je soude

beaucoup, j’ajoute, je coupe, je construis. Cela donne

des pièces toutes simples, creuses bien sûr, qui tiennent

en équilibre grâce à des contrepoids, principe que j’ai

mis en place en partageant à Montreuil l’atelier du

dernier fabricant de balances romaines ». C’est aussi

dans cet atelier très sombre qu’il a, dit-il, commencé

à faire des patines très fortes pour rendre ses pièces

lumineuses.

Hervé Wahlen, sculptor in copperware, is born in 1957.

Copperware is not a profession; it is a technique. Hervé

defines it as “the formatting of metals to sheets” and

situates it between boiler making and the silversmith.

He started with engraving but, once the copper sheet

under press, he had no more pleasure. He discovers

that copperware allowes to create his own forms and

adds that “the passing of the curb under the hand is so

sensual!”.

Today, the artist only works cooper. The heath, the

softness and the reflection of cooper have to do

probably with his link to Algeria, his native country. He

maintains a very physical connection to the materials

without it being a work of force or repetition: “I

weld a lot, I add, I cut, I construct. This gives simples

pieces, hollow of course, that keep a balance thanks to

counterweights, a principle that I created when sharing

in Montreuil the workshop of the last maker of Roman

scales”. It is also in this dark workshop that he started

to make strong patina to allow bright and luminous

pieces.

Hervé

WAHLEN

PHOTO: © JL Maby