Previous Page  47 / 160 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 47 / 160 Next Page
Page Background

DE MAINS DE MAÎTRES

| 49

Lilian

DAUBISSE

De Lilian Daubisse lieft a schafft zu Lille a Frankräich.

Dem Lilian seng kuriéis Wierker beréieren eis duerch

hir Poesie an hir rätselhaft Schéinheet. Si invitéieren

eis an eng Dramwelt, si schécken eis op d’Rees an

op d’Sich nom Sënn. Wéi en Archeolog grueft dëse

spezielle Kënschtler d’Iwwerreschter vun e puer

wäitgeleeënen Zivilisatiounen aus, deenen hir

Glanzzäit laang eriwwer ass. Wat bleift, ass wat déi

Artefakten op eng staark Aart a Weis ervirruffen, wa

mir se contempléieren.

Aus eng Kartongsverpackung, engem ganz einfache

Material, dat sech ënnert sengen Hänn zum Material

fir Skulpture verwandelt, kréien Tapisen, Rüstungen

a Mosaike Formen, déi op eng richteg imaginär

Archeologie schléisse loossen. Hei dréckt sech

och e Widdersproch aus tëscht dem Material, der

industrieller Fabrikatioun fir eng Konsumgesellschaft

an der manueller Produktioun, déi Méint dauert; dat

alles spigelt eng handwierklech Aarbecht erëm an

engem ethnesche Brauch vu rituellen a spirituellen

Zwecker, dee fir rituell a spirituell Zwecker gebraucht

gëtt, déi ee sech nach virstelle misst.

Lilian Daubisse vit et travaille à Lille (France). Objets

de curiosité, les œuvres de Lilian nous émeuvent dans

leur poésie et leur beauté énigmatiques. Elles invitent

au rêve, au voyage et à la quête de sens. Comme

l’archéologue, cet artiste insolite exhume les vestiges

de quelques civilisations lointaines dont l’apogée est

depuis longtemps oubliée, seule subsiste la puissance

d’évocation des artéfacts offerts à notre contemplation.

A partir du carton d’emballage, matériau pauvre

devenant entre ses mains matière à sculpture,

prennent forme des tapis, armures et mosaïques qui

révèlent une véritable archéologie imaginaire. Ici

s’exprime aussi une contradiction entre le matériau, de

fabrication industrielle pour une société consumériste,

et la confection manuelle, pendant des mois, faisant

écho à un travail artisanal de costume ethnique à des

fins rituelles et spirituelles qui resteraient à imaginer.

Lilian Daubisse lives and works in Lille (France). Like

objects of curiosity, his pieces move us in their poetry

and enigmatic beauty. They invite to the dream, the

travel, the search for meaning. Like an archaeologist,

this unusual artist awakes the remains of some ancient

civilisations whose culmination has been long forgotten;

only subsists the evocation power of artefacts offered

to our contemplation.

From packaging cardboard, a poor materiel becoming

in his hands a substance to be sculpted, carpets,

armours and mosaics are revealing a real imaginary

archaeology. A contradiction arises between the

material, an industrial fabrication for our consuming

society, and the hands’ work, through months, as an

echo to the craftsmanship of an ethnical costume made

for ritual and spiritual ends to be imagined.